مبارزات بهداشت عمومی در دهه ۱۹۲۰ برای متوقف کردن گسترش سل تلاش کردند انتقال[ویرایش]
سل کبد گاو در فرمالدئید تلاش برای جلوگیری و کنترل سل بر واکسیناسیون نوزادان، تشخیص و درمان مناسب موارد فعال متکی میباشد.
از رایجترین این تستها میتوان به این موارد اشاره کرد:
[۶۰] آزمایش خون برای تشخیص آنتیبادیها دقیق یا حساس نیست، بنابراین توصیه نمیشود.[۶۱] سل نهفته[ویرایش]
برنامههایی مانند برنامه کنترل سل ملی اصلاح شده به کاهش میزان سل در میان افرادی که مراقبتهای بهداشتی عمومی دریافت میکنند، کمک میکند.[۱۱۸][۱۱۹] تحقیقات[ویرایش]
یک عفونت کانون سیمون بهطور معمول در بالای ریه دیده میشود.[۴۷] این انتقال خونی میتواند بیماری را به محلهای دورتر از جمله غدد لنفاوی محیطی، کلیهها، مغز و استخوانها نیز گسترش دهد.[۱][۴۸] سل بر تمام قسمتهای بدن تأثیر میگذارد، هر چند به دلایل نامعلوم به ندرت قلب، عضلات اسکلتی، لوزالمعده یا تیروئید را تحت تأثیر قرار میدهد.[۴۹]
● این داروهای خاص میتوانند بر کبد تأثیر بگذارند، بنابراین افرادی که داروهای سل مصرف میکنند باید از علائم آسیب کبدی آگاه باشند، مانند:
خطر فعال شدن مجدد با سرکوب سیستم ایمنی افزایش مییابد، مانند آنچه که از آلودگی به اچآیوی ناشی میشود. در افراد مبتلا به «مایکوباکتریوم توبرکلوزیس» و اچآیوی، خطر فعالشدن مجدد به ۱۰٪ در سال افزایش مییابد.[۱] مطالعاتی که از طرحهای دیانای نژادهای «مایکوباکتریوم توبرکلوزیس» استفاده میکنند، نشان میدهند که عفونت مجدد باعث عود سل بیشتر از آنچه قبلاً تصور میشد، میشود.
در کانادا و استرالیا، سل در میان مردم بومی به ویژه در مناطق دور افتاده، بسیار رایج است.[۸۷][۸۸] در آمریکا، مرگ و میر ناشی از سل سکنه بومی پنج برابر بیشتر است.[۸۹]
البته گاهی اوقات در کشت ادرار، هیچ نوع باکتری قابل مشاهده نیست و همین موضوع، مشخصه سل مثانه است.
اکثر افراد مبتلا به بیماری سلیاک هرگز نمیدانند که به این بیماری مبتلا هستند.
بیماری سل یکی از انواع بیماریهای ریوی است که بهعنوان سیزدهمین عامل فوت در جهان شناخته میشود. کاهش وزن، خستگی بیش از حد و تعریق شبانه از جمله علائم عمومی این بیماری است.
این بیماری درمان ندارد و برای درمان آن تنها میتوان از روشهای پیشگیرنده استفاده کرد. اگر نگران هستید که بیماری سلیاک برای شما مشکلاتی ایجاد کند، از گلوتن اجتناب کنید.
نوع ریوی مرتبط با برآمدگیها به عنوان یک آسیبشناسی توسط دکتر ریچارد مورتون در سال ۱۶۸۹ تعیین شد.[۱۰۰][۱۰۱] با این حال، سل انواع مختلفی از علائم را داراست، از این رو، سل تا دهه ۱۸۲۰ به عنوان یک بیماری سل مسری است بیماری واحد شناسایی نشده بود. این بیماری در سال ۱۸۳۹ توسط جی.ال. شوئن، سل نامیده شد.